Pełne badanie wzroku

Tablice typu E.

Specjaliści zajmujący się wzrokiem, tacy jak okuliści, optycy i optometryści stosują wiele metod podczas badania wzroku. Oscylują one miedzy bardzo prostymi typu tablice Snellena do bardzo skomplikowanych urządzeń mikroskopowych, aby obejrzeć drobne elementy w oku. Pełne badanie wzroku może zająć godzinę, a nawet więcej, w zalezności od niezbędnych badań. Poniżej, znajdują się rodzaje badań wzroku, którym najprawdopodobniej będziesz poddany. 

Badanie ostrości widzenia

Jest to jedno z podstawowych badań wzroku. Polega na przechodzeniu przez szereg pojedynczych testów, badających ostrość wzroku. Przeważnie, odbywa się on przy użyciu wyświetlanych tablic na wprost pacjenta. Mierzy on widzenie na odległość i najczęściej stosuje się tablice Snellena lub tablice typu E. Aby zbadać widzenie bliży, zostaniesz poproszony o czytanie z małej tablicy trzymanej w ręku.  

Badanie pola widzenia 

W wielu przypadkach, badający będzie chciał wykluczyć obecność scotomy (częściowa zmiana w polu widzenia) w twoim widzeniu peryferyjnym poprzez badanie pola widzenia. Choroby oczu, takie jak jaskra mogą spowodować powstanie zmian w polu widzenia. Poprzez analizę plamek ślepych można zdiagnozować uszkodzenie mózgu spowodowane udarem lub guzem mózgu. 

Test na daltonizm może wyglądać podobnie do tego.

Badanie daltonizmu

Jest to jeden z podstawowych testów widzenia i mierzy poziom spostrzegania kolorów i ich odcieni. Diagnozuje także całkowity daltonizm. Ponadto, może ostrzec Twojego lekarza o chorobie, która nie leczona może spowodować braki w postrzeganiu kolorów. 

Retinoskopia

Kolejnym badaniem jest retinoskopia. Lekarz może wykonać to badanie we wczesnym etapie pełnego badania wzroku, aby uzyskać orientacyjną receptę okularową. Podczas badania, lekarz przyciemnia światło i prosi o skupienie wzroku na dużym obiekcie (przeważnie na największej literze na tablicy Snellena). Wówczas, lekarz zaświeci światłem w Twoje oczy i umieści soczewkę w stojącym przed tobą foropterze.  

Twój lekarz dobierze Ci okulary na podstawie, tego jak światło odbija się od Twojej siatkówki. Badanie to może byc bardzo przydatne w przypadku dzieci i osób starszych, mających problemy z komunikacją. Retinoskopia wymaga dużej wiedzy i doświadczenia od lekarza. Dlatego też, wielu lekarzy zaczęło zamiennie stosować refraktory automatyczne (autorefraktometry). 

Badanie autorefraktometrem 

Foropter używany jest przy doborze okularów.

Jeśli chcesz w ekspresowym tempie sprawdzić orientacyjnie swoją wadę zwroku, badanie zostanie przeprowadzone autorefraktometrem. Lekarz poprosi cie o ułożenie brody na podkładce, aby ją ustabilizować podczas patrzenia na strumień swiatła. Tak samo, jak w przypadku badania refrakcji metodą manualną, autorefraktor mierzy wartość soczewek niezbędnych do tego, aby prawidłowo skupić światło na twojej siatkówce. Autorefraktory są w dzisiejszych czasach bardzo dokładne, i stają się szczególnie przydatne w przypadku badania małych dzieci. Badania wskazują, że autorefraktory są bardzo wygodne i pozwalają zaoszczędzić sporo pieniędzy i czasu. Badanie trwa mniej niż minutę, zatem trwa ono znacznie krócej niż badanie manualne.   

Badanie refrakcji 

Służy do dobrania odpowiednich soczewek korekcyjnych, jest to najważniejsza część badania wzroku.

Zostaniesz poproszony, aby usiąść i lekarz postawi przed Tobą bardzo skomplikowanie wyglądające urządzenie, zwane foropterem. Używając go, lekarz zaproponuje ci 2 soczewki, i poprosi o wybranie tej ostrzejszej do drugiego oka. Będzie kontynuował zmiany soczewek na wyraźniejsze, aż uzna, że są właściwe, które przepisze na recepcie okularowej. 

Technologia stworzyła dzisiaj foroptery automatyczne, sterowane komputerowo. Często są one programowane na podstawie watości sugerowanej przez foropter manualny. 

Testy refrakcyjne określą twoje widzenie bliży i dali. Pozwola one także na zdiagnozowanie ewentualnego astygmatyzmu lub starczowzroczności. 

Badanie typu Cover Test

Najprostszą metodą zbadania zbierzności oczu jest Cover Test. Podczas tego badania, lekarz poprosi Cię o patrzenie na maly przedmiot po drugiej stronie pokoju. Po czym, poprosi abyś zakrył najpierw jedno, a potem drugie oko, nie spuszczając wzroku z przedmiotu. Podczas zakrywania oczu, lekarz bedzie obserwował, czy odkryte oko podąża w kierunku obserwowanego obiektu, co może wskazywać na zaburzenie zwane zezem lub niewielkim zaburzeniem zbieżności oczu, któe mogą spowodować syndrom 'leniwego oka" lub nieodwracalne niedowidzenie. Badanie należy szybko powtórzyć. 

Twój lekarz może zbadać, czy masz cukrzycę za pomocą wartości z tonometru.

Badanie jaskry

Istnieje szereg metod diagnozujących jaskrę; wszystkie polegają na zmierzeniu ciśnienia w oku. Najpowszechniejszą metodą jest zastosowanie tonometru bezkontaktowego (NCT). Umieszczasz brodę na podkładce urządzenia i wpatrujesz się w element świetlny. Wówczas, lekarz wypuszcza powietrze pod ciśnieniem do twojego oka. Badanie to jest całkowicie bezbolesne. Maszyna analizuje wyniki i oblicza twoje ciśnienie wewnątrzgałkowe (IOP). Jeśli twoje IOP jest wysokie, możesz mieć lub możesz być zagrożony jaskrą.

Rozszerzanie źrenic

W celu zbadania wnetrza oka konieczne jest rozszerzenie źrenic. Lekarz zakropi Ci krople znieczulające, po czym będzie sukcesywnie zakrapiał krople rozszerzające. Należy odczekać od 20 do 30 minut na działanie kropli. Kiedy źrenice będą już w pełni rozszerzone, będziesz zdecydowanie bardziej wrażliwy na światło oraz będziesz miał problem z widzeniem bliży. Dzieje się tak, ponieważ twoje źrenice wpuszczają za duzo światła. Efekt ten może utrzymywać się nawet do kilku godzin.

Po rozszerzeniu źrenic, lekarz może zbadać wnętrze twojego oka.

Kiedy twoje źrenice są już w pełni rozszerzone, lekarz zajrzy do Twojego oka przy użyciu wielu przyrządów. Ponieważ, badanie to jest najskuteczniejszą metodą zbadania stanu Twoich oczu, jest to bardzo ważne badanie, diagnozujące wszelkie czynniki potencjalnych chorób. 

Szczegółowe badanie wnętrza oka

Lekarz stosuje lampe szczelinową do dokładnego badania Twojego oka. To urządzenie, zwane także biomikroskopem, pomaga lekarzowi uzyskać niezbędne powiększenie wnętrza oka, mogąc w ten sposób zauważyć ewentualne symptomy chorób lub infekcji. 

W pierwszej kolejności, lekarz bada przednią część Twojego oka, tzn. spojówkę, tęczówkę, rogówkę oraz powiekę. następnie, przy uzyciu mocno powiększających soczewek, zagląda do wnętrza oka, skupiając się na nerwach wzrokowych, siatkówce, plamkach oraz na kilku innych narządach. Niektóre, dobrze wyposażone przychodnie, posiadają specjalne kamery do robienia zdjęć dna oka, które pozwalają na porównianie obrazu na przestrzeni lat, co ułatwia zauważenie ewentualnych zmian chorobowych. Kamery te pozwalają także na zaangazowanie pacjenta w proces badania.

Stosowanie lampy szczelinowej, pozwala na zdiagnozowanie wielu chorób oka, w tym degeneracja plamki żółtej, zaćmy, retinopatii cukrzycowej oraz zwyrodnienia rogówki. 

Inne badania

Istnieje szereg innych badań, wchodzących w skład pełnego badania wzroku. Badania opisane powyżej są jedynie przykładami najczęściej stosowanych badań podczas doboru okularów. Aczkolwiek, może istnieć konieczność przejścia bardziej specjalistycznych badań wzroku, szczególnie jeśli masz dobierane soczewki.  Twój lekarz doradzi Ci, do których placówek się udać w razie konieczności.