Soczeweki korekcyjne - historia

Namalowany w 1252, obraz ten jest najstarszym znanym dowodem na noszenie okularów.

W kościele St. Nicolo w Treviso we Włoszech wisi obraz datowany na rok 1252. Malarz, Tomaso da Modena sportretował na tym obrazie dominikańskiego biskupa, który równoczesnie stał się pierwszym udokumentowanym dowodem na noszenie okularów przez człowieka. Okulary księdza nie były niczym szczególnym; były to dwie soczewki powiększające, połączone w taki sposób, aby trzymały się na nosie. Jendakże, ich obecność na tym obrazie stała się niewątpliwie nieoceniona.

Początki okularów

Około roku 1500, Johannes Kepler postanowił uporządkować soczewki w porządku hierarchicznym, w zależności od ich mocy. Do tamtego czasu, soczewki były grupowane w zależności od wieku noszącego. Po odkryciu druku przez Guttenberga w połowie 1500 roku, okulary stały się powszechnym przedmiotem użytkowym; z uwagi na coraz większą ilość tekstu pisanego, coraz więcej ludzi zauważało, że mają problem ze wzrokiem. W tamtym czasie, okulary zrobione były z soczewek dwustronnie wypukłych, którymi korygowano starczowzroczność u ludzi w średnim wieku. Dopiero, jakis czas później odkryto, że soczewki dwustronnie wklęsłe mogą korygować krótkowzroczność.   

Soczewki dwustronnie wypukłe używane były do korygowania starczowzroczności.

Pierwsze masowo produkowane okulary

Od ich odkrycia w 1500r. do początku 1800r., okulary sprzedawane były w sklepach ze sprzętem żelaznym. Ale, jak ze wszystkim bywa klienci oczekiwali ładniejszych oprawek. Ponieważ, do produkcji ramek zaczęto używać złota i srebra, okulary automatycznie przenioły się do jubilerów. Stamtąd, handlowcy zakupywali gotowe już okulary, posiadające taką sama moc w obu szkłach,  i sprzedawali je klientom. Nie istniała wtedy jeszcze metoda badania wzroku, zatem ludzie zmuszeni byli do przymierzania wielu par jedna po drugiej, zanim znaleźli taką, która poprawiała ich widzenie.

Na początku wieku XX w Stanach Zjednoczonych powstały dwie firmy, produkujące soczewki w ilościach masowych. Wybuch I Wojny Światowej odciął USA od swoich dotychczasowych dostawców szkieł korekcyjnych z Europy, i tym samym, dał szansę na to, aby Bausch & Lomb oraz American Optical przejęły rynek optyczny.

Kształt soczewek

Od powstania okularów do późnych lat XIX wieku, kształty soczewek były wypukłe, wklęsłe albo płaskie. Wraz z odkryciem soczewki torycznej w 1804 roku, popularne stały się soczewki tylnowklęsłe oraz przedniowypukłe. Soczewki toryczne produkowane były o wszystkich mocach, z tą samą krzywizną podstawową (stromizna przedniowypukła). Soczewki te zapewniały dużo większe spektrum widzenia, ponieważ były duzo bardziej oddalone od oka, stąd też wyparły poprzednie modele soczewek.   

Dr. William Crookes odkrył odcień soczewek, który miał zdolność filtrowania promieni podczerwonych.

Kolor soczewki

Od początku istnienia społeczeństw, ludzie szukali możliwości wzbogacenia się. Ponieważ, producenci soczewek także kierowali się chęcia zysku, zaczęli oferować możliwość dodania koloru do sprzedawanych szkieł optycznych. Ich sztuczki marketingowe mówiły nawet o tym, że można skorygować wzrok poprzez odpowiedni kolor soczewki. 

We wczesnych latach wieku XIX, dostępne stały się zielone, niebieskie i różowe soczewki. Kilka lat później wprowadzono szkła o charakterystycznym niebiesko-szarym odcieniu, nazwane od nazwiska twórcy Dr. Williama Crookesa, "Crookes". Soczewki te, miały zdolność filtracji promieni podczerwonych, ale nigdy nie stały się popularne, ponieważ tworzyły nieestetyczne popielate sińce pod oczami noszącego okulary.

W późniejszym czasie, firma Bausch & Lomb stworzyła dużo ciekawszy odcień dla linii swoich Raybanów®, nazywając go G-15. Jest to odcień ciemnozielony, który do dzisiaj cieszy się dużą popularnością.

Krzywizna soczewki

Mimo, że soczewki peryskopowe były dużym krokiem na przód w stosunku do soczewek płaskich, dwuwklęsłych lub dwuwypukłych, producenci szkieł optycznych napotykali coraz większe problemy, wraz ze wzrostem wielkości oprawek. I tak, oto odkryto, że zmieniając krzywiznę soczewki dla różnych mocy optycznych, pozwoli na stworzenie soczewek powodujących mniejsze zniekształcenia. Soczewkom tym nadano nazwę "soczewki z ruchomą krzywizną", jako że zmieniają one krzywiznę soczewki co dwie dioptrie mocy optycznej.

Jak to bywa z większością wynalazków, najtrudniejszym zadaniem było przekonanie lekarzy, aby przestali przepisywać soczewki toryczne, a zaczęli promować pożądane soczewki ze zmienna krzywizną.

Soczewki akrylowe

I Wojna Światowa sprawiła, że Brytyjczycy zaczęli pracować z akrylem; materiał ten uzywany był do produkcji szyb samolotowych, z uwagi na swoje właściwości: wytrzymałość i lekkość. Dzięki tej wiedzy, producenci szkieł optycznych zaczęli produkować je z akrylu.

Szklane soczewki pękały i rysowały się dużo bardziej niż plastikowe.

Aczkolwiek, sukces soczewek akrylowych nie trwał długo. Materiał ten był podatny na zadrapania oraz żółkł zaledwie po kilku miesiącach przebywania w magazynie.

Przeskok od szkła do plastiku

W miarę jak kraj wychodził z Wielkiego Kryzysu, i równoczesnie przy rosnącej popularności wynalazków domowych, takich jak celofan czy taśma samoprzylepna Scotch, branża optyczna oszalała na punkcie lekkich i wytrzymałych soczewek plastikowych w latach 30tych XX wieku. Plastik zmienił nasze życie, co już doskonale wiemy.

Odkrycie polimetakrylanu metylu (szkło arylowe, inaczej pleksi) w skrócie PMMA dało branży optycznej wiatr w żagle. Przeźroczyste właściwości tego materiału wydawały się idealne, aby stał się szkłem optycznym. Niestety, materiał ten posiadał te same wady, co soczewki akrylowe: był podatny na zadrapania i zółknął po kilku miesiącach.

Ponieważ, pieniądze nie spadają z nieba, po co wydawać grubą kasę w salonie optycznym , skoro możesz otrzymać produkt  dokładnie tej samej jakości za wiele mniej w Visio-Rx.pl?

Rok 1940 w końcu okazał się przełomowy. Stworzono Columbia Resin #39, skrócona nazwa to CR-39. Materiał ten posiadał rewelacyjne właściwości optyczne: przeźroczysty, lekki, z indeksem refrakcyjnym 1.49. Materiał ten był idealny do produkcji soczewek korekcyjnych, i zrewolucjonizował soczewki, do takich, jakimi znamy je dzisiaj.

Współczesne soczewki

W dzisiejszych czasach, większość sprzedawanych soczewek jest plastikowa. Odkrycie materiału CR-39 stało się podwaliną do odkrywania współczesnych materiałów. Soczewki szklane, mimo że wciąż dostępne, zdecydowanie ustąpiły miejsca soczewkom plastikowym. Szkła plastikowe, w porównaniu do szklanych, sa zdecydowanie lżejsze i wygodniejsze w użytkowaniu. Posadają też ważną cechę: nie tłuką się po upuszczeniu na twardą powierzchnię.

Soczewki optyczne przeszły długą drogę od 1500r. Ilość dostępnych dzisiaj rodzajów soczewek i oprawek, w połączeniu z faktem że możesz dopasować swoje okulary precyzyjnie do swoich potrzeb, sprawia że są radykalnie odmienne od tych, widocznych na obrazie z 1200 roku. I, zamiast pobierać za te udoskonalenia horrendalne sumy, tak jak robi to większość salonów optycznych, postanowiliśmy oferować naszym klientom okulary najwyższej jakości w przystępnej cenie.